تحلیل ژنتیکی و اصلاح نژاد شتر: ابزاری برای توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع بومی در مناطق بیابانی
کد مقاله : 1016-CG2024
نویسندگان
مینو خسروجردی *، میلاد نورالهی
دانشجو
چکیده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی تأثیرات اصلاح نژاد شتر بر توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع بومی در مناطق بیابانی انجام شده است. شتر به دلیل مقاومت بالای خود در برابر شرایط سخت بیابانی، نقش مهمی در تأمین معیشت و بهبود شرایط اقتصادی این جوامع ایفا می‌کند. در این تحقیق، تحلیل ژنتیکی ۱۰۰۰ شتر از مناطق بیابانی ایران و بررسی اطلاعات اقتصادی ۵۰۰ دامدار بومی صورت گرفت. هدف اصلی این پژوهش شناسایی ژن‌های مرتبط با تحمل شرایط بیابانی و بهبود صفات تولیدی همچون شیر و گوشت از طریق اصلاح نژاد بود.نتایج نشان داد که ژن‌های AQP1 و HSP70 نقش مهمی در افزایش مقاومت شترها به کمبود آب و استرس گرمایی دارند. اصلاح نژاد بر مبنای این ژن‌ها، منجر به افزایش ۲۵ درصدی تولید شیر و ۱۵ درصدی تولید گوشت شد. همچنین، درآمد خانوارهای دامدار به طور متوسط ۲۰ درصد افزایش یافت، امنیت غذایی بهبود پیدا کرد و فرصت‌های شغلی جدید در جوامع بومی ایجاد شد. این پژوهش نشان می‌دهد که اصلاح نژاد شترها می‌تواند به‌عنوان ابزاری مؤثر برای افزایش بهره‌وری و توسعه پایدار در مناطق بیابانی مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها
اصلاح نژاد شتر، تحلیل ژنتیکی، توسعه اقتصادی، جوامع بومی، امنیت غذایی، مناطق بیابانی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر