بررسی تکامل ساختار مجاری هوایی ریه در شتر یک‌کوهانه (Camelus dromedarius)
کد مقاله : 1054-CG2024
نویسندگان
احسان سلیمی ناغانی *1، خشایار معارفیان2
1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.
2دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.
چکیده مقاله
برای مطالعه الگوی تکاملی مجاری هوایی ریه در شتر یک کوهانه، 66 جنین از سن 30 روزگی تا بدو تولد انتخاب شدند. رحم‌های آبستن از کشتارگاه‌های یزد و اصفهان تهیه و سن جنین‌ها بر اساس معیار C-RL محاسبه شد. جنین‌ها در فرمالین 10% به آزمایشگاه بافت‌شناسی ارسال و پس از جداسازی ریه، برش‌هایی به ضخامت 5 میکرون تهیه و رنگ‌آمیزی شدند. روند تکاملی ریه به چهار مرحله تقسیم شد: 1- مرحله شبه غده‌ای (3-5 سانتی‌متر C-RL، 30-50 روزگی)، 2- مرحله مجرادار شدن (8-30 سانتی‌متر C-RL، 90-160 روزگی)، 3- مرحله تشکیل کیسه‌های هوایی (30-45 سانتی‌متر C-RL، 160-210 روزگی)، 4- مرحله تشکیل حبابچه‌های ریوی (87-110 سانتی‌متر C-RL، 330 روزگی تا تولد). در مرحله شبه غده‌ای، ته کیسه تنفسی از مری جدا و جوانه‌های ششی تشکیل می‌شوند. در مرحله مجرادار شدن، اپیتلیوم برنش‌ها استوانه‌ای شبه مطبق مژه‌دار و برونشیول‌های انتهایی استوانه‌ای ساده با لایه عضلانی نازک است. در مرحله تشکیل کیسه‌های هوایی، کیسه‌ها با اپیتلیوم استوانه‌ای تا مکعبی ساده مشاهده می‌شوند. در مرحله تشکیل حبابچه‌های هوایی، غدد زیرمخاطی موکوسی در جدار برنش‌ها و دیواره حبابچه‌ها با سلول‌های پنوموسیت نوع اول و دوم مشاهده می‌شوند. لایه سروزی ریه‌ها را فراگرفته و با افزایش سن جنین، بافت همبند و رشته‌های کلاژن بیشتری دارد. نتایج نشان داد که روند تکامل بافتی ریه در شتر یک کوهانه مشابه نشخوارکنندگان اهلی است اما دیرتر اتفاق می‌افتد.
کلیدواژه ها
ریه، مجاری هوایی، روند تکاملی، شتر یک کوهانه
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی